Een onverwacht vleugje luxe, op weg naar Singapore met de Airbus 350-941

Een kort vluchtje naar Helsinki met een longhaul-vliegtuig?
Het klinkt als een zeldzaamheid en dat was het ook.
Toen wij op Amsterdam Schiphol aan de gate arriveerden voor onze Finnair vlucht naar Helsinki, keken we verbaasd toe hoe geen smalle Airbus A320 of Embraer klaarstond, maar een imposante Airbus A350-941. Een toestel ontworpen voor oceaanoversteken, ingezet voor een hop van nog geen drie uur.
Alleen dat al zette de toon voor een reis die anders zou verlopen dan verwacht.

Terug op vertrouwde bodem, maar moderner dan ooit

Het was al jaren geleden dat we geland waren op Vantaa Helsinki Airport, maar zodra we de slurf uitliepen, voelde het direct herkenbaar, strak Scandinavisch design, veel daglicht, ruim opgezet.
Toch was er één verschil de technologie had een enorme sprong gemaakt.

Omdat we vanuit Amsterdam in het Schengen-gedeelte aankwamen maar moesten doorreizen naar Non-Schengen voor onze vlucht naar Singapore, werden we langs de nieuwe automatische paspoortcontrole geleid.
Geen rij, geen douanebeambte in zicht, alleen een spiegelend raam met daarachter ongetwijfeld een waakzaam paar ogen.
Binnen enkele seconden stonden we aan de andere kant.
De efficiëntie waar Finland om bekendstaat, was meteen voelbaar.

De keuze der lounges, Business of de Platinum Wing Lounge ?

Als Business Class-passagiers hadden we normaal toegang tot de ruime Finnair Business Lounge, compleet met buffetrestaurant, bar, douches en talloze zitplaatsen.

Maar nog tijdens de vlucht uit Amsterdam hadden de stewards ons een geheime tip gegeven:

“Als je de kans krijgt, probeer in plaats van de Business Lounge naar de Platinum Wing Lounge te gaan. Ze hebben daar de beste rendierburgers van Finland.”

Rendierburgers.
Alleen dat woord al zorgde voor opgetrokken wenkbrauwen bij mijn vrouw, maar mijn nieuwsgierigheid was direct gewekt.
Dus bij de receptie vertelde ik met een knipoog hoe de stewards mij hadden overtuigd dat een mens minstens één keer in zijn leven een rendierburger moest hebben geprobeerd in de Platinum Wing Lounge.
De receptioniste lachte breed.

“Ga maar snel naar binnen en geniet ervan,” zei ze. “Ze zijn wereldberoemd.”

Een vleugje First Class

De Platinum Wing Lounge voelde direct anders dan de grote Business Lounge: kleiner, intiemer, maar luxueuzer.
Geen buffet, maar tafelservice.
Geen drukte, maar rust en ruimte.

We namen plaats aan de tafel en de ober kwam de bestelling opnemen.
De keuze was snel gemaakt.

“Doe mij maar de rendierburger met wat friet.”

Mijn vrouw keek me aan alsof ik een eland had besteld.
Maar zodra het bord arriveerde wist ik, dit was de juiste beslissing.
Een culinaire verrassing die je niet in een luchthaven zou verwachten.
En daar lag ‘ie dan op tafel, een goudbruine burger van supermals rendiervlees, qua smaak ergens tussen kip en biefstuk in, maar met een eigen karakter waar je geen vergelijk voor hebt.
Subtiel wild, maar zacht als boter.
Na afloop dronken we nog wat aan de bar en ontspanden in een verduisterde stiltezone.
Douchen kon, maar dat leek overbodig na zo’n vorstelijke pauze.

Op naar Singapore met een glimlach

Bij het verlaten van de lounge bedankte ik de receptioniste nog even.
“En? Hoe was de burger?” vroeg ze.
“Wereldberoemd, zoals je zei, en bedankt voor het toelaten tot de Platinum Wing Lounge.”

We liepen richting de gate, waar opnieuw die vertrouwde Airbus A350-941 op ons stond te wachten, ditmaal klaar voor zijn échte habitat: een lange vlucht naar Azië.

Finnair was nog maar net aan de reis begonnen, maar één ding stond vast, dit was zo’n overstap die langer had mogen duren.

Verhaal en Foto’s Andy Smulders / Persfoto.com