Het is vroeg in de avond op Schiphol Amsterdam wanneer wij arriveren voor onze vlucht met Finnair naar Singapore, via Helsinki.
Ondanks de lange intercontinentale reis die voor ons ligt, begint het proces verrassend soepel.
In plaats van aan te sluiten in een rij bij een traditionele incheckbalie, maken we gebruik van het geautomatiseerde bagage drop-off systeem.
Dit systeem, dat inmiddels op veel grote luchthavens is ingevoerd, stelt passagiers in staat om zelfstandig hun ruimbagage in te checken.
Nadat je online hebt ingecheckt en je boardingpass al op je telefoon of uitgeprint bij je hebt, ga je naar een van de grote machines.
Je scant je ticket, bevestigt je vluchtgegevens, plakt het bagagelabel op je koffer en legt deze in een soort van zelfsluitende bagage kluis met een ingebouwde transportband.
Binnen enkele seconden wordt je bagage gewogen, geregistreerd en verdwijnt deze via de lopende band richting de ondergrondse bagagesorteersystemen.
Geen baliemedewerker aan te pas gekomen, alleen wij en de technologie.
Efficiënt, snel, bijna onpersoonlijk… maar wel ideaal als je haast hebt.
Met de bagage afgehandeld lopen we richting de geautomatiseerde poortjes.
Een scan van onze boardingpassen, en we staan op Schiphol Plaza, het bruisende hart van de luchthaven. Officieel is het het centrale plein waar alle reizigers en bezoekers samenkomen, een kruispunt van treinstation, winkels, horeca en vertrekhallen.
Voor sommigen is het de plek waar ze vertrekken, voor anderen juist de plek van thuiskomst.
Voor even zijn wij slechts passanten in deze continue stroom van koffers, rolkoffers en begroetingen.
Hoewel de tijd begint te dringen het is al bijna 19.00 uur besluiten we snel iets te eten.
Burger King blijkt de meest logische keuze.
Geen culinair hoogtepunt, maar op een luchthaven telt functionaliteit meer dan finesse.
Een Whopper, wat friet en een beker cola, je moet tenslotte wat brandstof hebben voor een reis van duizenden kilometers.
Tijdens het eten valt ons oog op iets wat niet iedereen opmerkt tussen de haast en de routine. Medewerkers van Schiphol Services begeleiden reizigers met beperkte mobiliteit.
Een oudere vrouw wordt voorzichtig geholpen in een Airport Caddy, een elektrisch karretje dat speciaal wordt ingezet om passagiers met fysieke beperkingen snel en veilig door de terminal te vervoeren.
Het is een opvallend contrast met de kille efficiëntie van de selfservice-systemen eerder.
Waar technologie afstand schept, brengen deze medewerkers menselijkheid terug in de ervaring van reizen.
Als onze maaltijd op is, is het tijd om richting de gate te gaan voor de eerste etappe van onze reis, de vlucht naar Helsinki.
Terwijl we door de lange gangen lopen, tussen drommen reizigers met elk hun eigen verhaal, realiseer ik me opnieuw hoe bijzonder luchthavens zijn.
Ze zijn plaatsen van vertrek en aankomst, van automatisering en menselijke zorg, van haast en stilstand allemaal tegelijk.
En vanavond zijn wij er slechts een hoofdstuk in.
Verhaal en foto’s Andy Smulders / Persfoto.com