In maart 1933 openen de nazi’s, 20 km buiten München het concentratiekamp Dachau.
Opgericht op het terrein van een voormalige munitiefabriek.
Het was het eerste Concentratiekamp in Duitsland, daarna volgde er nog een stuk of 9 verspreid over Duitsland.
Dachau was veruit het bekendste en ook gruwelijkste SS Concentratiekamp.
De Concentratiekampen waren bedoeld voor de duizenden mensen die sinds Hitlers machtsovername zijn gearresteerd door de nazi’s.
De overvolle gevangenissen ( SS concentratiekampen ) zijn kampen waar de gevangenen werden mishandeld, gemarteld en vermoord.
Vooral Joodse gevangenen en tegenstanders van het nazi-regime hebben het heel zwaar binnen de kamp muren.
In Dachau werden ook medische experimenten uitgevoerd.
Experimenten met Malaria, Luchtdrukverschillen en Onderkoeling van het menselijk lichaam werden uitgevoerd op de gevangenen.
Himmler stelde in 1942 vast dat er een onbeperkt aantal gevangenen voor de experimenten beschikbaar werd gesteld.
De medische experimenten stonden onder leiding van SS-arts Claus Schilling.
Schilling is na de oorlog berecht en ter dood veroordeeld door ophanging.
Het kamp was in gebruik van 22 maart 1933 tot aan de bevrijding door Amerikaanse troepen op 29 april 1945.
De meeste gevangenen in Dachau werden ingezet als dwangarbeider.
Dachau had 169 buitencommando’s en leverde arbeidskrachten aan 197 firma’s, vooral in de wapenindustrie.
Gerenommeerde bedrijven als BMW en Messerschmitt maakten gebruik van deze goedkope krachten.
Veel dwangarbeiders stierven door honger en uitputting.
Het kamp beschikte over vijf gaskamers.
Vier ervan waren klein met een laag plafond en beschikten over een machine van Degesch. Zij waren bedoeld voor het ontluizen van kledingstukken.
Een vijfde gaskamer was ruimer opgezet en had Brausebad op de deur geschreven.
In deze gaskamer waren de douchekoppen niet aangesloten op de waterleiding en hij had twee laden waarin Zyklon B van buitenaf kon worden toegevoegd.
Het kamp beschikte wel over een en later twee crematoria.
In de jaren 1933 tot 1945 werden in totaal 206.200 mensen uit dertig landen in Dachau gedetineerd.
Het dodental van Dachau bedraagt ten minste 41.500 mensen.
Na de oorlog was het kamp de plek waar het Amerikaanse leger tussen november 1945 en augustus 1948 de Dachau-processen hield om oorlogsmisdadigers te berechten.
Naast het Dachau-hoofdproces waarbij functionarissen van het kamp zelf berecht werden, vonden ook andere processen plaats over door de Duitsers gepleegde oorlogsmisdaden.
In 1948 droegen de Amerikanen het complex over aan Beieren.
Dat gebruikte de site als opvangplek voor daklozen en vluchtelingen.
Tot 1965 heette het voormalige kamp “Wohnsiedlung Dachau-Ost”.
Sinds 1968 is het een museum en gedenkplaats. Het terrein geeft een goede indruk van hetgeen zich in Dachau heeft afgespeeld.
Het museum is in 2005 gerenoveerd.
Met de renovatie is de oorspronkelijke toegangspoort met de tekst “Arbeit macht Frei” weer in gebruik genomen.
